De onbeveiligde overweg in Beesel, de Rayerveldweg waar gisteravond nog een ongeluk gebeurde, wordt vandaag per direct afgesloten. Dat hebben ProRail, de gemeente Beesel en de provincie Limburg gezamenlijk besloten.
Op de Rayerveldweg botste gisteravond rond 20:00 uur een auto op een trein van Arriva. De bestuurder raakte hierbij gewond en is naar het ziekenhuis gebracht. De oorzaak van dit ongeluk is nog onbekend en wordt nader onderzocht. ProRail en de gemeente Beesel hebben nog dezelfde avond contact met elkaar opgenomen. Vooruitlopend op een sanering door de provincie Limburg in het kader van de Maaslijn had de gemeente Beesel al besloten de overweg op te heffen. Het was alleen nog wachten op het aflopen van de bezwaartermijn. Nu er voor de tweede keer binnen een jaar tijd een ongeluk is gebeurd, hebben de weg- en spoorbeheerder in goed overleg met elkaar besloten de overweg vandaag nog af te sluiten. Dat gebeurt vanmiddag om 13:00 uur.
Veiligste overweg is geen overweg
Het ongeluk in Beesel onderstreept wederom de noodzaak van het opheffen, ondertunnelen of beveiligen van alle onbewaakte overwegen in Nederland. ProRail ziet dit het liefst het zo snel mogelijk gebeuren en pleit voor een snelle besluitvorming. De voortvarende aanpak van de gemeente Beesel is daarbij een prijzenswaardig voorbeeld. In de tussentijd blijft ProRail werken aan het verbeteren van de veiligheid.
12 februari 2019 (Bron: Prorail)
Tags: #112, #Beesel, #Overweg, #Sluiten, #Ongeval, #Trein, #Bestelbus,
In Beesel werd de dag na het ongeval meteen besloten om de onbewaakte overgang, vlakbij de rotonde met de draak, af te sluiten voor al het verkeer.
Auto's mochten eigenlijk al niet gebruik maken van de weg maar voetgangers en fietsers nog wel. Daar kwam dus op dinsdag dus een einde aan. Die beslissing was al eerder genomen door de gemeenteraad van Beesel alleen was nog niet bekend wanneer de overweg dicht zou gaan.
12 Februari 2019 (Uitzending TV-Ellef)
Tags: #112, #Beesel, #Overweg, #Sluiten, #Ongeval, #Trein, #Bestelbus,
De onbeveiligde overweg in Beesel wordt per direct afgesloten. Dat hebben ProRail, de gemeente Beesel en de provincie Limburg dinsdagmiddag 12 februari gezamenlijk besloten.
Op de onbewaakte overweg aan de Rayerveldweg botste maandagavond rond acht uur een bestelbusje op een trein van Arriva. De 29-jarige bestuurder uit Helmond raakte hierbij gewond en is naar het ziekenhuis gebracht. De oorzaak van dit ongeluk is nog onbekend en wordt nader onderzocht.
De overweg zou al dicht gaan, zo had de gemeenteraad in Beesel eind januari al besloten. Nu er voor de tweede keer binnen een jaar tijd een ongeluk is gebeurd, hebben de weg- en spoorbeheerder in besloten de overweg per direct af te sluiten.
De hulpdiensten hebben maandagavond lange tijd naar een gewonde vrouw gezocht. Er was een vermoeden dat zij door de klap uit het busje geslingerd was, maar dat bleek niet het geval.
ProRail zegt in een verklaring dat het graag ziet dat alle onbewaakte overwegen in Nederland zo snel mogelijk worden opgeheven, ondertunneld of beveiligd.
12 Februari 2019 (Bron: De Limburger)
Tags: #112, #Beesel, #Overweg, #Sluiten, #Ongeval, #Trein, #Bestelbus,
De onbewaakte spoorwegovergang in Beesel waar maandagavond een busje werd aangereden door een trein, gaat per direct op slot.
Bij het ongeluk raakte de bestuurder van het busje gewond.
Traumahelikopter
De 29-jarige man uit Helmond is per ambulance naar het ziekenhuis gebracht nadat een per helikopter ingevlogen trauma-arts het slachtoffer had gestabiliseerd. Geen van de 18 treinpassagiers raakte gewond.
Dinsdagmiddag om 13:00 uur wordt de overgang aan de Rayerveldsweg afgesloten.
12 Februari 2019 (Bron: 1Limburg)
Tags: #112, #Beesel, #Overweg, #Sluiten, #Ongeval, #Trein, #Bestelbus,
De onbeveiligde overweg tussen Beesel en Reuver die gesloten zou worden, is ondanks een lopende termijn per direct gesloten. Dat hebben ProRail, de gemeente Beesel en de provincie Limburg dinsdagmiddag gezamenlijk besloten.
Op de onbewaakte overweg aan de Rayerveldweg botste maandagavond rond acht uur een bestelbusje op een trein van Arriva. De bestuurder raakte hierbij gewond en is naar het ziekenhuis gebracht.
De overweg zou al dicht gaan, zo had de gemeenteraad in Beesel eind januari al besloten. Nu er voor de tweede keer binnen een jaar tijd een ongeluk is gebeurd, hebben de weg- en spoorbeheerder in besloten de overweg per direct af te sluiten.
ProRail zegt in een verklaring dat het graag ziet dat alle onbewaakte overwegen in Nederland zo snel mogelijk worden opgeheven, ondertunneld of beveiligd.
12 Februari 2019 (Bron: Ruiver.nl)
Tags: #112, #Beesel, #Overweg, #Sluiten, #Ongeval, #Trein, #Bestelbus,
Een bekend adres voor veel mensen in en om Reuver; de winkel van "Stichting Wilskracht" van Flore Brummans. Flore maakt de deur nu nog open maar niet meer voor lang want per 1 januari 2017 gaat ze wegens gezondheidsredenen ermee stoppen.
31 Oktober 2016 (Uitzending RTV-Roermond)
Tags: #Stichting Wilskracht, #Reuver, #Crisisopvang, #Hulpverlening, #Vrijwilliger, #Sluiten,
Zaterdag 9 juli was de laatste eucharistieviering in de Fatima kerk, opgedragen door bisschop Frans Wiertz. Ook voor het kerkkoor is het wennen; de laatste keer dat ze hier zingen.
Na de viering trok een groep parochianen met het Allerheiligste en het beeld van Onze Lieve Vrouw van Fatima in een bidtocht naar de Lambertuskerk in Reuver, waar de gelovigen een nieuw onderdak vinden. Redenen van de sluiting zijn de slechte financiële situatie van de parochie, het teruglopende kerkbezoek en de slechte bouwkundige staat van de kerk.
Tijdens de eucharistieviering stak bisschop Wiertz de parochianen een hart onder de riem. “De kerk gaat nu wel dicht, maar de parochie verdwijnt niet uit Offenbeek. Want die parochie, dat bent u”, aldus de bisschop tot de aanwezigen. “Zolang u zich blijft bekommeren om God én om uw naaste blijft het evangelie hier weerklinken.” Aansluitend bij het evangelie van de Barmhartige Samaritaan merkte de bisschop verder op dat gelovige mensen als Gods Volk altijd onderweg zijn: “We gaan samen een nieuwe horizon tegemoet en we mogen ons barmhartig tonen voor iedereen die we onderweg tegenkomen.”
9 Juli 2016 (Uitzending RTV-Roermond)
Tags: #Fatimakerk, #Reuver, #Sluiten, #Kerktoren, #Kerk,
Peter Winkels over laatste keer dichters dichterbij
Op donderdag 26 september is de tiende (en tevens laatste) aflevering van Station Reuver, Dichters Dichterbij in Brasserie De Vertraging in Reuver, dat heeft de organisator Peter Winkels laten weten in de laatste uitnodiging. Vijf jaar geleden ontstond het idee om Limburgse dichters te laten vertellen over hun verhalen.
Bij de laatste avond is te gast dichter/criticus/uitgever Chrétien Breukers (geboren in Leveroy). Na de pauze schuift publicist en literatuurhistoricus Ben van Melick (Hoensbroek) aan om o.l.v. presentator Peter Winkels samen te praten over poëzie in Limburg. De muziek wordt verzorgd door Sanne Verdonck en Laurens-Jan Pubben.
De bundel Station Reuver, Limburgse Dichters Dichterbij staat ook in de aandacht bij de eerstvolgende Literaire Matinee van Eskacé en de Bibliotheek Reuver op 27 oktober in Beesel (11.30 uur) en tijdens een presentatie boekhandel De Tribune in Maastricht op zaterdag 26 oktober (17.00 uur).
15 September 2013 (Bron: Ruiver.nl)
Tags: #Boek, #Reuver, #Events, #Sluiten, #Interview,
UPDATE 21 juli 2020: Coronacrisis en huurconflict nekken Herberg de Bongerd
De coronacrisis en een conflict met de huurbaas heeft Herberg Brasserie de Bongerd in Beesel toch de kop gekost. De zaak is dinsdag failliet verklaard.
Dat laat eigenaar Tom Quicken weten aan L1. Vorige week liet hij al weten dat er geen houden meer aan was. Quicken verwachtte op dat moment dat de zaak het hoogstens nog een maand vol zou houden.
Faillissement
Maar dinsdag laat de eigenaar weten dat het geen zin meer heeft om de betalingen uit te stellen. Quicken heeft het faillissement aangevraagd en alle schuldeisers betaald. "Als de coronacrisis er niet was geweest, hadden we het gehaald", vertelt de eigenaar van de herberg. "We hebben afgelopen periode nog delen van de zaak opgeknapt. Het voelt als een groot verlies om de zaak op te geven, maar er valt ook een last van mijn schouders af."
Conflict
Volgens Quicken heeft de coronacrisis de grootste invloed gehad op het faillissement. Daarnaast kwam de eigenaar met de huurbaas in conflict omdat de huurprijs in de afgelopen periode niet is verlaagd. "De huurbaas wilde geen euro van de prijs afdoen", zo zegt Quicken.
Personeel
Een maand geleden heeft hij zijn personeel ingelicht dat het einde in zicht was. Het is nog niet bekend of een nieuwe eigenaar de zaak zal overnemen. Het hotel zit de komende week nog volgeboekt. Quicken gaat ervan uit dat de herberg nog voor een paar dagen open zal blijven.
16 Juli 2020: Crisis laat sporen na aan de Markt in Beesel
De terrassen aan de Markt in Beesel zitten weer vol. Maar de ondernemers aan het plein zijn nog niet over de klap van de coronacrisis heen.
Beesel is een trekpleister voor toeristen. Gelegen langs de Maas tussen Venlo en Roermond wordt het veelal bezocht door fietsers en wandelaars. Het pittoreske plaatsje is bekend van het Draaksteken, dat een keer in de zeven jaar wordt georganiseerd. Het veer naar Kessel en vakantiepark Lommerbergen liggen om de hoek en op mooie dagen strekken grote groepen dagjesmensen hun benen op de terrassen op de Markt in het hart van het dorp.
Ook hier bleven de mensen maandenlang weg door de coronacrisis. Nu de maatregelen zijn versoepeld komt het leven weer langzaam op gang. Maar de horeca-ondernemers aan het plein zijn bepaald niet eensgezind in hun optimisme over de toekomst.
Herberg de Bongerd
"We verwachten dat we het niet gaan redden", zegt Tom Quicken, eigenaar van Herberg de Bongerd. "Alles begint weer langzaam op gang te komen, maar ik kan me niet voorstellen dat we de kop boven water kunnen houden. Het is heel pijnlijk. We hebben behoorlijke kosten, op dit moment kunnen we ze nog vooruit schuiven. Maar op een begeven moment moet alles betaald worden."
Mede door een conflict met zijn huurbaas, denkt Quicken dat het doek op korte termijn zal vallen. "Je hebt huurbazen die in zo'n situatie de prijs verlagen. Dat is bij ons niet gebeurd. Ik denk dat we het nog een maand kunnen volhouden en dat is ontzettend jammer." De eigenaar probeert het hoofd koel te houden en realistisch naar de situatie te kijken. "Als ik de kosten blijf uitstellen tot het einde van het jaar en dan nog alles moet betalen, zie ik het heel erg somber in. Daarom vind ik dat je nu de juiste keuzes moet maken."
Mert 5
Aan de andere kant van het dorpsplein ligt Mert 5, dat anderhalf jaar geleden de deuren heeft geopend. Eigenaar Roy Crins is optimistischer over zijn situatie. "We mogen niet klagen", zegt hij. "We hebben een zware tijd gehad, maar gaan het financieel waarschijnlijk wel redden." Mert 5 bestaat uit een restaurant, café en bed & breakfast. In januari opende Crins ook nog een cafetaria. Een geluk, want dat initiatief heeft hem flink geholpen door de crisis te komen. "Het café en het restaurant waren tijdens de lockdown gesloten. De cafetaria konden we openhouden en klanten maakten gebruik van de afhaalservice. Zo hebben we in de lockdownperiode toch wat omzet kunnen draaien."
Zware tijd
Desondanks was het een zware tijd voor de nog relatief jonge zaak. "Het was geen prettige periode. We probeerden positief te blijven, maar soms was dat erg lastig. Gelukkig ligt die tijd grotendeels achter ons. Als er geen tweede golf komt, gaan we het redden. Het ziet er momenteel weer een stuk beter uit", vertelt Crins. Volgens de eigenaar draait de bed & breakfast goed en zit zijn terras weer vol . "Op dit moment komen redelijk veel Nederlandse toeristen naar Beesel", zegt Crins. "Maar ook Duitsers en Belgen weten de weg naar ons dorp weer langzaam te vinden. Het begint gelukkig allemaal een beetje normaal te lijken", vertelt de eigenaar.
Lockdown
Herberg de Bongerd heeft tijdens de lockdownperiode verschillende afhaalservices bedacht om de zaak draaiend te houden. Onder meer op feestdagen konden klanten samengestelde brunches bestellen. "Helaas was het geen succes", zegt Quicken. "Het werkte gewoon niet. Een bezorgservice is in een dorp gewoon niet rendabel. We hebben onze tijd tijdens de lockdown doorgebracht met schilderen en opknappen van dingen in de zaak." De eigenaar heeft het er moeilijk mee dat hij zijn bedrijf mogelijk moet opgeven. "Ik heb acht jaar geleden De Bongerd overgenomen. We hebben jaren geknokt om de zaak goed draaiende te houden en dat ging ons goed af. Daarom is het erg pijnlijk en jammer om deze zaak los te moeten laten. Ik hoop van harte dat er snel een nieuwe eigenaar komt als ik de deuren moet sluiten."
16 en 21 Juli 2020 (Bron: 1Limburg)
Tags: #Horeca, #Beesel, #Sluiten, #Coronavirus,
Familie Dorssers ligt al langer (ruim 8 jaar) de horeca uitbater dwars, zo zou men last hebben van "Nachtrust verstoring" aldus heer Dorssers.
In juni 2015 had de familie Dorssers bij Beesel met succes geprocedeerd tegen de in hun ogen te grote terrasruimte van café Friends.
Uiteindelijk viel het doek voor café Friends na 14 jaar en gingen de deuren op 30 december 2017 dicht.
4 Juni 2012 (Bron: Ruiver.nl)
Tags: #Horeca, #Reuver, #Sluiten,
Na 12.5 jaar komt er een einde aan het dansen in Beesel. Er komt steeds minder geld in de kas omdat er steeds meer dansers ziek worden of komen te overlijden en er amper dansers erbij komen.
Mevrouw Timmermans geeft nadere uitleg hierover.
6 December 2011 (Bron: Ruiver.nl)
Tags: #Dansen, #Beesel, #Sluiten,
Verlaten ringbandbabriek EJA Egidius Janssen die eind 1999 failiet ging.
23 mei 2021 (Bron: Dutch Urbex Explorations)
Het verleden:
EJA International, fabrikant van hefboommechanieken en accessoires voor de fabricage van briefhouders was wereldwijd een van de belangrijkste spelers in deze business. Het bedrijf had een diepgeworteld kwaliteitsbesef, een gezond zakelijk instinct en een traditie van klantgerichte bedrijfsvoering.
De filosofie van EJA wass helder en duidelijk; namelijk het produceren van hoogwaardige producten zoals de afnemer ze nodig heeft, op het juiste tijdstip en op een zo efficiënt mogelijke en milieuvriendelijke manier gemaakt, gebruik makend van de modernste technologie .
EJA was gevestigd in het centraal gelegen Belfeld nabij Venlo in Nederland. Organisatie, technologie, kwaliteitsbesef en logistiek waren de wapens die EJA gebruikt in de strijd om haar positie binnen dit marktsegment te kunnen blijven bevestigen en uitbouwen.
(Bron: Wikimapia.org)
Egidius Janssen: wereldwijd verlader van ordnerbreed produkt
Egidius Janssen (EJA) heeft wel wat te vervoeren. Ieder jaar zet het bedrijf zijn spullen op de vrachtwagen met uiteindelijke bestemmingen in zo’n zeventig landen. De top vijf daarvan: Nederland, Duitsland, Belgie, Frankrijk en, op de vijfde plaats gedeeld Italie, Hongkong en Groot- Brittannie. Bij die zeventig landen liggen er relatief veel in Afrika, maar er zitten er ook tussen die dan voor enkele jaren zijn voorzien. In totaal leverde Egidius Janssen door de jaren heen aan 127 landen.
De zaken floreren. Voor dit jaar wordt een groei van twintig procent verwacht ten opzichte van vorig jaar. Dat cijfer is enigszins geflatteerd want ’91 was een moeilijk jaar voor Egidius Janssen: de Golfoorlog ging niet ongemerkt aan het bedrijf voorbij en ook de stagnerende wereldeconomie had haar weerslag op de onderneming. Vreemd genoeg leert het verleden dat Janssen juist in die omstandigheden kan groeien. Dat vermogen om tegen de conjuncturele stroom in te gaan, wordt geweten aan de vergrote overheidsinvloed waarmee recessies vaak gepaard gaan, met de papierwinkel vandien.
Egidius Janssen nv maakt namelijk ordners. Platten en mechanieken. Draadspanners en schuifdeklijsten. Dat doen ze in het Noord-Limburgse al zeventig jaar. Egidius Janssen begon in 1924 zijn eigen ‘Briefhouderfabriek & Handel’. Vier jaar eerder was deze stamhouder uit Tegelen voor de helft eigenaar geworden van de Briefhouder Maatschappij. Samen met ene Jos Pereij borduurde hij voort op de vinding van Franz Assmann. Deze Duitse ingenieur had al in 1893 ‘een revolutionaire briefhouder’ uitgevonden, een mechaniek dat heden ten dage nog ontegenzeggelijk terug te vinden is in de ordner. Het ligt in de bedoeling, niets is in ondernemersland tenslotte heilig, dat een ontwerpbureau dat mechaniek eens gaat bestuderen. Maar gelukkig, die plannen zijn er al tijden en: “De verbeteringen die door de jaren heen zijn gerealiseerd, zijn marginaal” , weet Peters. Alles zal dus wel bij het oude blijven; met de ‘Attractive’ en de ‘Exclusive’ als paradepaardjes.
Tijdgeest
Zoals het van oorsprong Tegelse bedrijf ook de tijdgeest wist te trotseren en een familiebedrijf bleef. De huidige directeuren Egidius en Huub Janssen, zijn kleinzoons van de grondlegger van het bedrijf. De grondigste verandering was voor de tegenwoordig 284 werknemers van het bedrijf het vertrek uit Tegelen. We schrijven 18 april 1966 als een brand de fabriek aan de Betouwstraat in het ‘rode’ Limburgse industriestadje in de as legt. De brand bracht de al bestaande nieuwbouwplannen in een stroomversnelling. Plaats van bestemming: het in het zuiden aan Tegelen grenzende Belfeld.
“Onze lokatie is op emotionele gronden gekozen” , bekent verkoopbaas Peters. “Egidius Janssen hoort thuis in de regio” . Van de 284 werknemers kunnen er nog geen tien niet op de fiets naar het werk. “Maar we staan bekend om de grote auto’s voor de deur” , zegt Peters. “We hebben de naam dat bij ons het geld niet op kan. ‘Bij god en bij Giedje kan alles’, zegt men hier.” Niet zo verwonderlijk natuurlijk gezien de vaak exotische oorden waarnaar de ordners uit Belfeld hun weg vinden. Misschien dat de winst-uitkering en de sponsoring van de plaatselijke harmonie het dure imago van het bedrijf compleet maken.
De verkopers van Egidius Janssen zwermen vooral uit naar de talrijke beurzen waarop de potentiele afnemers van briefbinders te vinden zijn. Er is de Sippa in Parijs, en de Cart in Milaan. De Sitra in Korea en beurzen in Perm en in China, en natuurlijk de Frankfurter Messe en zijn Dusseldorfse equivalent, de K 92. Ook van belang: de Teheran Faire, “want Iran is weer helemaal terug van weggeweest.” Vaste klanten treffen daarnaast, minstens een maal per jaar, een mannetje of vrouw van de ordnerverkoper op de stoep, want ‘het is toch maar al te waar, uit het oog, uit het hart’, weet Peters. “Egidius is negen maanden van het jaar op pad, Wil, zijn zoon, toch al gauw vier maanden.” Het bedrijf kent een dikke zeshonderd debiteuren, waaronder veertig agenten. Reclame wordt er nauwelijks gemaakt, de eerste mailing moet de Belfeldse deur nog uit. “Een leuke catalogus en wat displays, dat is alles” , aldus Peters.
Groei
Verhuisplannen zijn er nog steeds niet. Het bedrijf heeft wel plannen voor een joint-venture met een Mexicaans bedrijf om de Amerikaanse markt naar zich toe te halen. Groei zit er dus vooral in Iran en ook in de voormalige DDR. “Daar is tegenwoordig geld en er moet van alles worden opgebouwd” . Het is een ervaring van de Janssens dat in tijden van economische stagnatie goede zaken gedaan kunnen worden: de bureaucratie bloeit dan meestal op.
Concurrentie heeft Egidius Janssen vooral te duchten van Koloman Handler in Oostenrijk, het Italiaanse IML en Mecarex in Frankrijk. Dat als het gaat om de mechanieken, want die bedrijven steken verder geen hand uit naar de ordners zelf. Als een van de weinigen maakt EJA zowel de mechanieken als kant-en-klare ordners. “We zijn eigenlijk een concurrent van onszelf” , aldus Peters, want de kopers van de Limburgse binders zijn tegelijk de concurrenten van de Belfeldse ordners. Op die ‘ordner-markt’ zijn vooral de Duitse bedrijven Leitz en Elba geduchte sta-in-de-weg voor Nederlandse expansie. Wereldwijd zijn er ongeveer 25 fabrikanten van ordnermechanieken. Verrassend genoeg is slechts een klein deel daarvan afkomstig uit lage lonen-landen. “Met handwerk is de kwaliteit die wij kunnen leveren niet te garanderen” , verklaart Peters, en de waarde die in de produktiehallen in Belfeld wordt toegevoegd komt vooral tot stand door een hoge graad van mechanisatie.
Porceleinkast
EJA geeft een jaar garantie op zijn mechanieken. “Dat houdt de druk op de ketel. We halen alles waar wat aan mankeert terug. Naar de kosten kijken we dan niet. Maar uiteindelijk gaat het natuurlijk wel van de winst af” , legt de hoofdverkoper fijntjes uit. Het geheim van Janssen is ook niet welke ordners ze maken, maar hoe. “De produktielijn, die wordt in een porceleinen kastje bewaard.”
Zo ook de vervoerders. EJA is zeer trouw aan de bedrijven die al sinds jaar en dag de ordners bij het bedrijf weghalen. “Die zijn goed en daar kunnen we op vertrouwen” , is de redenatie. Voor een besparing van een paar ‘dubbeltjes’ zal zo’n vervoerder niet aan de kant worden gezet; jaarlijks staan ze in EJA’s boeken onder het kopje crediteuren voor ongeveer 2,4 miljoen gulden opgevoerd. De contracten lopen voor een jaar, maar worden meestal stilzwijgend verlengd. Belangrijkste vervoerder is Ewals in Tegelen, voor het transport in Europa, zowel volle ladingen als groupage. Salters in Rotterdam doet verder binnenlands vervoer en dat op Engeland en Belgie. Per doos worden de ladingen opgehaald, ‘ideaal’ volgens Peters. Binnen 24 uur is zo’n doos via het distributiecentrum in Nieuwegein op zijn plaats van bestemming. In totaal pakweg 750 complete vrachtwagens plus nog eens 5,5 duizend kleinere zendingen. Voor Frankrijk heeft EJA het Venlose expeditiebedrijf Egetra als vervoerder en Nielson uit Hazeldonk doet het werk op Spanje. De ‘verre’ bestemmingen laat het bedrijf over zee doen door Peters & Van Ieperen in Rotterdam, 150 containers plus stukgoed, of door MSAF Nedloyd voor ‘een beetje’ luchtvracht. Zeven trucks doorkruisen ’s heren wegen met op de luifel het vignet en de ordners van Egidius Janssen.
6 Juni 1992 (Bron: Ted Konings/Nieuwsblad Transport)
Tags: #Vroeger, #Belfeld, #Bedrijf, #Gebouw, #Sluiten,
Verlaten fabriek met van Egidius Jassen en kantoren in Belfeld
17 maart 2021 (Bron: Van Lissum & Van Meel On tour)
Het verleden:
EJA International, fabrikant van hefboommechanieken en accessoires voor de fabricage van briefhouders was wereldwijd een van de belangrijkste spelers in deze business. Het bedrijf had een diepgeworteld kwaliteitsbesef, een gezond zakelijk instinct en een traditie van klantgerichte bedrijfsvoering.
De filosofie van EJA wass helder en duidelijk; namelijk het produceren van hoogwaardige producten zoals de afnemer ze nodig heeft, op het juiste tijdstip en op een zo efficiënt mogelijke en milieuvriendelijke manier gemaakt, gebruik makend van de modernste technologie .
EJA was gevestigd in het centraal gelegen Belfeld nabij Venlo in Nederland. Organisatie, technologie, kwaliteitsbesef en logistiek waren de wapens die EJA gebruikt in de strijd om haar positie binnen dit marktsegment te kunnen blijven bevestigen en uitbouwen.
(Bron: Wikimapia.org)
Egidius Janssen: wereldwijd verlader van ordnerbreed produkt
Egidius Janssen (EJA) heeft wel wat te vervoeren. Ieder jaar zet het bedrijf zijn spullen op de vrachtwagen met uiteindelijke bestemmingen in zo’n zeventig landen. De top vijf daarvan: Nederland, Duitsland, Belgie, Frankrijk en, op de vijfde plaats gedeeld Italie, Hongkong en Groot- Brittannie. Bij die zeventig landen liggen er relatief veel in Afrika, maar er zitten er ook tussen die dan voor enkele jaren zijn voorzien. In totaal leverde Egidius Janssen door de jaren heen aan 127 landen.
De zaken floreren. Voor dit jaar wordt een groei van twintig procent verwacht ten opzichte van vorig jaar. Dat cijfer is enigszins geflatteerd want ’91 was een moeilijk jaar voor Egidius Janssen: de Golfoorlog ging niet ongemerkt aan het bedrijf voorbij en ook de stagnerende wereldeconomie had haar weerslag op de onderneming. Vreemd genoeg leert het verleden dat Janssen juist in die omstandigheden kan groeien. Dat vermogen om tegen de conjuncturele stroom in te gaan, wordt geweten aan de vergrote overheidsinvloed waarmee recessies vaak gepaard gaan, met de papierwinkel vandien.
Egidius Janssen nv maakt namelijk ordners. Platten en mechanieken. Draadspanners en schuifdeklijsten. Dat doen ze in het Noord-Limburgse al zeventig jaar. Egidius Janssen begon in 1924 zijn eigen ‘Briefhouderfabriek & Handel’. Vier jaar eerder was deze stamhouder uit Tegelen voor de helft eigenaar geworden van de Briefhouder Maatschappij. Samen met ene Jos Pereij borduurde hij voort op de vinding van Franz Assmann. Deze Duitse ingenieur had al in 1893 ‘een revolutionaire briefhouder’ uitgevonden, een mechaniek dat heden ten dage nog ontegenzeggelijk terug te vinden is in de ordner. Het ligt in de bedoeling, niets is in ondernemersland tenslotte heilig, dat een ontwerpbureau dat mechaniek eens gaat bestuderen. Maar gelukkig, die plannen zijn er al tijden en: “De verbeteringen die door de jaren heen zijn gerealiseerd, zijn marginaal” , weet Peters. Alles zal dus wel bij het oude blijven; met de ‘Attractive’ en de ‘Exclusive’ als paradepaardjes.
Tijdgeest
Zoals het van oorsprong Tegelse bedrijf ook de tijdgeest wist te trotseren en een familiebedrijf bleef. De huidige directeuren Egidius en Huub Janssen, zijn kleinzoons van de grondlegger van het bedrijf. De grondigste verandering was voor de tegenwoordig 284 werknemers van het bedrijf het vertrek uit Tegelen. We schrijven 18 april 1966 als een brand de fabriek aan de Betouwstraat in het ‘rode’ Limburgse industriestadje in de as legt. De brand bracht de al bestaande nieuwbouwplannen in een stroomversnelling. Plaats van bestemming: het in het zuiden aan Tegelen grenzende Belfeld.
“Onze lokatie is op emotionele gronden gekozen” , bekent verkoopbaas Peters. “Egidius Janssen hoort thuis in de regio” . Van de 284 werknemers kunnen er nog geen tien niet op de fiets naar het werk. “Maar we staan bekend om de grote auto’s voor de deur” , zegt Peters. “We hebben de naam dat bij ons het geld niet op kan. ‘Bij god en bij Giedje kan alles’, zegt men hier.” Niet zo verwonderlijk natuurlijk gezien de vaak exotische oorden waarnaar de ordners uit Belfeld hun weg vinden. Misschien dat de winst-uitkering en de sponsoring van de plaatselijke harmonie het dure imago van het bedrijf compleet maken.
De verkopers van Egidius Janssen zwermen vooral uit naar de talrijke beurzen waarop de potentiele afnemers van briefbinders te vinden zijn. Er is de Sippa in Parijs, en de Cart in Milaan. De Sitra in Korea en beurzen in Perm en in China, en natuurlijk de Frankfurter Messe en zijn Dusseldorfse equivalent, de K 92. Ook van belang: de Teheran Faire, “want Iran is weer helemaal terug van weggeweest.” Vaste klanten treffen daarnaast, minstens een maal per jaar, een mannetje of vrouw van de ordnerverkoper op de stoep, want ‘het is toch maar al te waar, uit het oog, uit het hart’, weet Peters. “Egidius is negen maanden van het jaar op pad, Wil, zijn zoon, toch al gauw vier maanden.” Het bedrijf kent een dikke zeshonderd debiteuren, waaronder veertig agenten. Reclame wordt er nauwelijks gemaakt, de eerste mailing moet de Belfeldse deur nog uit. “Een leuke catalogus en wat displays, dat is alles” , aldus Peters.
Groei
Verhuisplannen zijn er nog steeds niet. Het bedrijf heeft wel plannen voor een joint-venture met een Mexicaans bedrijf om de Amerikaanse markt naar zich toe te halen. Groei zit er dus vooral in Iran en ook in de voormalige DDR. “Daar is tegenwoordig geld en er moet van alles worden opgebouwd” . Het is een ervaring van de Janssens dat in tijden van economische stagnatie goede zaken gedaan kunnen worden: de bureaucratie bloeit dan meestal op.
Concurrentie heeft Egidius Janssen vooral te duchten van Koloman Handler in Oostenrijk, het Italiaanse IML en Mecarex in Frankrijk. Dat als het gaat om de mechanieken, want die bedrijven steken verder geen hand uit naar de ordners zelf. Als een van de weinigen maakt EJA zowel de mechanieken als kant-en-klare ordners. “We zijn eigenlijk een concurrent van onszelf” , aldus Peters, want de kopers van de Limburgse binders zijn tegelijk de concurrenten van de Belfeldse ordners. Op die ‘ordner-markt’ zijn vooral de Duitse bedrijven Leitz en Elba geduchte sta-in-de-weg voor Nederlandse expansie. Wereldwijd zijn er ongeveer 25 fabrikanten van ordnermechanieken. Verrassend genoeg is slechts een klein deel daarvan afkomstig uit lage lonen-landen. “Met handwerk is de kwaliteit die wij kunnen leveren niet te garanderen” , verklaart Peters, en de waarde die in de produktiehallen in Belfeld wordt toegevoegd komt vooral tot stand door een hoge graad van mechanisatie.
Porceleinkast
EJA geeft een jaar garantie op zijn mechanieken. “Dat houdt de druk op de ketel. We halen alles waar wat aan mankeert terug. Naar de kosten kijken we dan niet. Maar uiteindelijk gaat het natuurlijk wel van de winst af” , legt de hoofdverkoper fijntjes uit. Het geheim van Janssen is ook niet welke ordners ze maken, maar hoe. “De produktielijn, die wordt in een porceleinen kastje bewaard.”
Zo ook de vervoerders. EJA is zeer trouw aan de bedrijven die al sinds jaar en dag de ordners bij het bedrijf weghalen. “Die zijn goed en daar kunnen we op vertrouwen” , is de redenatie. Voor een besparing van een paar ‘dubbeltjes’ zal zo’n vervoerder niet aan de kant worden gezet; jaarlijks staan ze in EJA’s boeken onder het kopje crediteuren voor ongeveer 2,4 miljoen gulden opgevoerd. De contracten lopen voor een jaar, maar worden meestal stilzwijgend verlengd. Belangrijkste vervoerder is Ewals in Tegelen, voor het transport in Europa, zowel volle ladingen als groupage. Salters in Rotterdam doet verder binnenlands vervoer en dat op Engeland en Belgie. Per doos worden de ladingen opgehaald, ‘ideaal’ volgens Peters. Binnen 24 uur is zo’n doos via het distributiecentrum in Nieuwegein op zijn plaats van bestemming. In totaal pakweg 750 complete vrachtwagens plus nog eens 5,5 duizend kleinere zendingen. Voor Frankrijk heeft EJA het Venlose expeditiebedrijf Egetra als vervoerder en Nielson uit Hazeldonk doet het werk op Spanje. De ‘verre’ bestemmingen laat het bedrijf over zee doen door Peters & Van Ieperen in Rotterdam, 150 containers plus stukgoed, of door MSAF Nedloyd voor ‘een beetje’ luchtvracht. Zeven trucks doorkruisen ’s heren wegen met op de luifel het vignet en de ordners van Egidius Janssen.
6 Juni 1992 (Bron: Ted Konings/Nieuwsblad Transport)
Tags: #Vroeger, #Belfeld, #Bedrijf, #Gebouw, #Sluiten,
Nog één keer 'n laatste toi toi toi bij Draaksteken
Nog éine kier, de allerletste kier🐉
Nog één keer een laatste toi toi toi, nog één keer knallen op het speelveld.
De vorige vijf avonden zijn voorbijgevlogen en nu is het alweer tijd voor de allerlaatste opvoering van het Draaksteken 2023.
Aan alle bezoekers en betrokkenen: geniet ervan! Het wordt een mooie - en ongetwijfeld ook een emotionele - avond in ons openluchttheater!💚
19 Augustus 2023 (Bron Draaksteken)
Tags: #Draaksteken, #Beesel, #Sluiten,
Slotscène live laatste opvoering Draaksteken
Slotscène live! Draaksteken 2023🐉🗡️
19 Augustus 2023 (Bron: Draaksteken)
Tags: Draaksteken, #Beesel, #Sluiten,
Laatste voorstelling Draaksteken - Droom komt uit
Droom komt uit voor regisseurs Draaksteken: "We hebben het samen gedaan"
Het Draaksteken kende dit jaar 3 regisseurs. Huub Geerlings, Frank Rous en Theo Geraets kennen elkaar van jongs af aan. Hun droom was om samen de regie te doen. Ze kregen het vertrouwen van het bestuur met de opdracht om het openluchtspektakel te vernieuwen. En dat deden ze.
Het script werd overboord gegooid en Frans Pollux mocht een nieuw verhaal maken. De kleding werd aangepakt, er moest meer beleving komen en ook de draak werd opnieuw gebouwd. "Nieuwe rollen, nieuw decor. Alles wordt nieuw", zei Geraets in 2020.
Alleen lukt niet meer
"In je eentje kun je de regie niet meer doen", zei Frank Rous, die zeven jaar geleden ook die taak vervulde. In 2016 nam hij halverwege het proces de regie over toen Jolanda Jonkers zich tijdelijk wegens zwangerschap terugtrok. Met drie jeugdvrienden zouden ze het gaan doen. Zelf doen ze vanaf jongs af aan mee met het stuk.
Samen
"Het is bewonderenswaardig hoe we dat samen hebben gedaan. We hebben zoveel mogelijk alles samen gedaan. Na elke repetitie keken we wat de verbeterpunten zouden zijn en hebben we met elkaar overleg gepleegd. Dat gaat fantastisch. We kennen elkaar zo lang. We vallen elkaar niet aan of af. We hebben positieve energie naar elkaar."
Over zeven jaar weer?
Genoten hebben ze van het spektakel. Vlak voor de voorstelling keek het trio naar de mensen die de voorstelling kwamen bezoeken, om zich daarna in het topje van de tribune te nestelen om het stuk te regisseren. Zes keer genoten ze. Het smaakt naar meer. "We hebben het samen gedaan en samen bedacht. Dat is veel leuker om te doen." Wellicht dus over zeven jaar weer? Eerst genieten van een welverdiende vakantie.
19 Augustus 2023 (Uitzending Peel & Maas)
Tags: #Draaksteken, #Beesel, #Sluiten, #Regisseur, #Terugblik,
Op bezoek bij verlaten fabriek Egidius Janssen in Belfeld
Exploring a Abandoned Factory in the Netherlands with POWER STILL ON (Egidius Janssen Venlo)
In today's episode we are going to visit an abandoned factory somewhere in the Netherlands.
This factory had been making binders since 1920 and it was one of the largest companies at the time. In the beginning it employed about 200 people but due to computer modernization there was less and less demand for the product and many employees were fired. Because of that, the factory had a few restarts but went bankrupt in 2016. To this day they have only sold the machines and everything else has been left behind.
Join us, as we explore this factory and even turned on the elevator.
19 Maart 2021 (Bron: Silent Times Urbex)
Het verleden:
EJA International, fabrikant van hefboommechanieken en accessoires voor de fabricage van briefhouders was wereldwijd een van de belangrijkste spelers in deze business. Het bedrijf had een diepgeworteld kwaliteitsbesef, een gezond zakelijk instinct en een traditie van klantgerichte bedrijfsvoering.
De filosofie van EJA wass helder en duidelijk; namelijk het produceren van hoogwaardige producten zoals de afnemer ze nodig heeft, op het juiste tijdstip en op een zo efficiënt mogelijke en milieuvriendelijke manier gemaakt, gebruik makend van de modernste technologie .
EJA was gevestigd in het centraal gelegen Belfeld nabij Venlo in Nederland. Organisatie, technologie, kwaliteitsbesef en logistiek waren de wapens die EJA gebruikt in de strijd om haar positie binnen dit marktsegment te kunnen blijven bevestigen en uitbouwen.
(Bron: Wikimapia.org)
Egidius Janssen: wereldwijd verlader van ordnerbreed produkt
Egidius Janssen (EJA) heeft wel wat te vervoeren. Ieder jaar zet het bedrijf zijn spullen op de vrachtwagen met uiteindelijke bestemmingen in zo’n zeventig landen. De top vijf daarvan: Nederland, Duitsland, Belgie, Frankrijk en, op de vijfde plaats gedeeld Italie, Hongkong en Groot- Brittannie. Bij die zeventig landen liggen er relatief veel in Afrika, maar er zitten er ook tussen die dan voor enkele jaren zijn voorzien. In totaal leverde Egidius Janssen door de jaren heen aan 127 landen.
De zaken floreren. Voor dit jaar wordt een groei van twintig procent verwacht ten opzichte van vorig jaar. Dat cijfer is enigszins geflatteerd want ’91 was een moeilijk jaar voor Egidius Janssen: de Golfoorlog ging niet ongemerkt aan het bedrijf voorbij en ook de stagnerende wereldeconomie had haar weerslag op de onderneming. Vreemd genoeg leert het verleden dat Janssen juist in die omstandigheden kan groeien. Dat vermogen om tegen de conjuncturele stroom in te gaan, wordt geweten aan de vergrote overheidsinvloed waarmee recessies vaak gepaard gaan, met de papierwinkel vandien.
Egidius Janssen nv maakt namelijk ordners. Platten en mechanieken. Draadspanners en schuifdeklijsten. Dat doen ze in het Noord-Limburgse al zeventig jaar. Egidius Janssen begon in 1924 zijn eigen ‘Briefhouderfabriek & Handel’. Vier jaar eerder was deze stamhouder uit Tegelen voor de helft eigenaar geworden van de Briefhouder Maatschappij. Samen met ene Jos Pereij borduurde hij voort op de vinding van Franz Assmann. Deze Duitse ingenieur had al in 1893 ‘een revolutionaire briefhouder’ uitgevonden, een mechaniek dat heden ten dage nog ontegenzeggelijk terug te vinden is in de ordner. Het ligt in de bedoeling, niets is in ondernemersland tenslotte heilig, dat een ontwerpbureau dat mechaniek eens gaat bestuderen. Maar gelukkig, die plannen zijn er al tijden en: “De verbeteringen die door de jaren heen zijn gerealiseerd, zijn marginaal” , weet Peters. Alles zal dus wel bij het oude blijven; met de ‘Attractive’ en de ‘Exclusive’ als paradepaardjes.
Tijdgeest
Zoals het van oorsprong Tegelse bedrijf ook de tijdgeest wist te trotseren en een familiebedrijf bleef. De huidige directeuren Egidius en Huub Janssen, zijn kleinzoons van de grondlegger van het bedrijf. De grondigste verandering was voor de tegenwoordig 284 werknemers van het bedrijf het vertrek uit Tegelen. We schrijven 18 april 1966 als een brand de fabriek aan de Betouwstraat in het ‘rode’ Limburgse industriestadje in de as legt. De brand bracht de al bestaande nieuwbouwplannen in een stroomversnelling. Plaats van bestemming: het in het zuiden aan Tegelen grenzende Belfeld.
“Onze lokatie is op emotionele gronden gekozen” , bekent verkoopbaas Peters. “Egidius Janssen hoort thuis in de regio” . Van de 284 werknemers kunnen er nog geen tien niet op de fiets naar het werk. “Maar we staan bekend om de grote auto’s voor de deur” , zegt Peters. “We hebben de naam dat bij ons het geld niet op kan. ‘Bij god en bij Giedje kan alles’, zegt men hier.” Niet zo verwonderlijk natuurlijk gezien de vaak exotische oorden waarnaar de ordners uit Belfeld hun weg vinden. Misschien dat de winst-uitkering en de sponsoring van de plaatselijke harmonie het dure imago van het bedrijf compleet maken.
De verkopers van Egidius Janssen zwermen vooral uit naar de talrijke beurzen waarop de potentiele afnemers van briefbinders te vinden zijn. Er is de Sippa in Parijs, en de Cart in Milaan. De Sitra in Korea en beurzen in Perm en in China, en natuurlijk de Frankfurter Messe en zijn Dusseldorfse equivalent, de K 92. Ook van belang: de Teheran Faire, “want Iran is weer helemaal terug van weggeweest.” Vaste klanten treffen daarnaast, minstens een maal per jaar, een mannetje of vrouw van de ordnerverkoper op de stoep, want ‘het is toch maar al te waar, uit het oog, uit het hart’, weet Peters. “Egidius is negen maanden van het jaar op pad, Wil, zijn zoon, toch al gauw vier maanden.” Het bedrijf kent een dikke zeshonderd debiteuren, waaronder veertig agenten. Reclame wordt er nauwelijks gemaakt, de eerste mailing moet de Belfeldse deur nog uit. “Een leuke catalogus en wat displays, dat is alles” , aldus Peters.
Groei
Verhuisplannen zijn er nog steeds niet. Het bedrijf heeft wel plannen voor een joint-venture met een Mexicaans bedrijf om de Amerikaanse markt naar zich toe te halen. Groei zit er dus vooral in Iran en ook in de voormalige DDR. “Daar is tegenwoordig geld en er moet van alles worden opgebouwd” . Het is een ervaring van de Janssens dat in tijden van economische stagnatie goede zaken gedaan kunnen worden: de bureaucratie bloeit dan meestal op.
Concurrentie heeft Egidius Janssen vooral te duchten van Koloman Handler in Oostenrijk, het Italiaanse IML en Mecarex in Frankrijk. Dat als het gaat om de mechanieken, want die bedrijven steken verder geen hand uit naar de ordners zelf. Als een van de weinigen maakt EJA zowel de mechanieken als kant-en-klare ordners. “We zijn eigenlijk een concurrent van onszelf” , aldus Peters, want de kopers van de Limburgse binders zijn tegelijk de concurrenten van de Belfeldse ordners. Op die ‘ordner-markt’ zijn vooral de Duitse bedrijven Leitz en Elba geduchte sta-in-de-weg voor Nederlandse expansie. Wereldwijd zijn er ongeveer 25 fabrikanten van ordnermechanieken. Verrassend genoeg is slechts een klein deel daarvan afkomstig uit lage lonen-landen. “Met handwerk is de kwaliteit die wij kunnen leveren niet te garanderen” , verklaart Peters, en de waarde die in de produktiehallen in Belfeld wordt toegevoegd komt vooral tot stand door een hoge graad van mechanisatie.
Porceleinkast
EJA geeft een jaar garantie op zijn mechanieken. “Dat houdt de druk op de ketel. We halen alles waar wat aan mankeert terug. Naar de kosten kijken we dan niet. Maar uiteindelijk gaat het natuurlijk wel van de winst af” , legt de hoofdverkoper fijntjes uit. Het geheim van Janssen is ook niet welke ordners ze maken, maar hoe. “De produktielijn, die wordt in een porceleinen kastje bewaard.”
Zo ook de vervoerders. EJA is zeer trouw aan de bedrijven die al sinds jaar en dag de ordners bij het bedrijf weghalen. “Die zijn goed en daar kunnen we op vertrouwen” , is de redenatie. Voor een besparing van een paar ‘dubbeltjes’ zal zo’n vervoerder niet aan de kant worden gezet; jaarlijks staan ze in EJA’s boeken onder het kopje crediteuren voor ongeveer 2,4 miljoen gulden opgevoerd. De contracten lopen voor een jaar, maar worden meestal stilzwijgend verlengd. Belangrijkste vervoerder is Ewals in Tegelen, voor het transport in Europa, zowel volle ladingen als groupage. Salters in Rotterdam doet verder binnenlands vervoer en dat op Engeland en Belgie. Per doos worden de ladingen opgehaald, ‘ideaal’ volgens Peters. Binnen 24 uur is zo’n doos via het distributiecentrum in Nieuwegein op zijn plaats van bestemming. In totaal pakweg 750 complete vrachtwagens plus nog eens 5,5 duizend kleinere zendingen. Voor Frankrijk heeft EJA het Venlose expeditiebedrijf Egetra als vervoerder en Nielson uit Hazeldonk doet het werk op Spanje. De ‘verre’ bestemmingen laat het bedrijf over zee doen door Peters & Van Ieperen in Rotterdam, 150 containers plus stukgoed, of door MSAF Nedloyd voor ‘een beetje’ luchtvracht. Zeven trucks doorkruisen ’s heren wegen met op de luifel het vignet en de ordners van Egidius Janssen.
6 Juni 1992 (Bron: Ted Konings/Nieuwsblad Transport)
Tags: #Vroeger, #Belfeld, #Bedrijf, #Gebouw, #Sluiten,