2021 Patrick Gregoor uit Reuver rent voor het goede doel

Hardloopactie voor KidzBase

Patrick Gregoor uit Reuver heeft zaterdag 27 Maart 127,3 kilometer afgelegd tijdens een actie om geld op te halen voor Stichting Kidzbase.

Gregoor rende 19 rondes van 6,7 kilometer. Inwoners konden de hardloper sponsoren en een donatie doen. Ook burgemeester Bob Vostermans van Beesel ondersteunde de actie om een rondje mee te lopen.

Kidzbase helpt kinderen die uit huis zijn geplaatst vanwege een onveilige en verstoorde thuissituatie en daardoor opgroeien in een woongroep of gezinshuis.

Hij heeft met deze actie 3632 euro opgehaald

3 April 2021 (Uitzending Peel & Maas)

The last man standing
127 kilometer hardlopen voor het goede doel

Rondjes van 6,7 kilometer en elk uur een nieuw rondje. Dat is de opzet van de Last Men Standing Orango Run. Een virtuele afvalrace: rondjes rennen tot je niet meer kunt. Patrick Gregoor uit Reuver schreef zich in en rende op zaterdag 27 maart negentien van deze rondjes, een totaal van 127,3 kilometer. Hiermee zamelde hij geld in voor KidzBase, een stichting die door middel van kleinschalige projecten, kleur geeft aan het leven van uit huis geplaatste kinderen in Noord- en Midden-Limburg.

Zoiets als dit had Patrick Gregoor nog nooit gedaan. Natuurlijk loopt hij al een tijdje hard. En ook heeft hij al een aantal ultramarathons gelopen, wedstrijden langer dan de marathonafstand van 42,2 kilometer. Maar nog nooit had hij een race zoals deze. Een uitdaging gaat Patrick echter niet uit de weg. “Met je lijf kun je enorm veel. De echte uitdaging is mentaal” geeft Patrick aan. “In zo’n race moet je negentien uur doorstaan. Elke keer moet je na een periode van rust, precies op het hele uur, weer opstaan en aan een nieuw rondje beginnen. Ik deed het voor het goede doel!” KidzBase heeft Patrick niet zomaar gekozen. Hij kende de stichting via via en vooral het regionale vindt hij belangrijk. “Dan weet je waar het geld naartoe gaat en dat het goed terecht komt” zegt Patrick. “Sommige van die kids hebben geen fiets of zelfs geen geld voor een nieuwe broek. De vrijwilligers van KidzBase gaan met de kinderen naar de winkel om een broek uit te zoeken. Dat is dan ook gelijk een uitje voor ze.” Met de ruim 3500 euro die Patrick heeft opgehaald, kunnen ze bij KidzBase veel doen.

Steun van familie en vrienden
Patrick wilde zijn race klein houden, maar dat is niet gelukt. Om tien voor vijf ’s ochtends ging de bel. “Daar stond mijn hardloopmaatje van de Grensrunners al aan de deur om samen om vijf uur aan het eerste rondje te beginnen.” Door de dag heen heeft Patrick veel steun gehad. “Vooral van de Grensrunners uit Reuver waren er veel mensen op de been. Ook burgemeester Vostermans rende een rondje mee. Die saamhorigheid, die we juist de afgelopen tijd zo erg gemist hebben, die voelde ik en dat gaf me heel veel energie. En het kon gelukkig allemaal binnen de coronamaatregelen.” De laatste drie rondjes rende Patrick met zijn trouwe loopmaatje Kwibus. “Ik loop eigenlijk altijd met mijn hond, heel gezellig en zo loop ik nooit alleen.” Ook van zijn vrouw en kinderen krijgt Patrick veel steun. “Zonder mijn gezin kan ik het niet. Hun steun heb ik nodig, niet alleen op de dag zelf, maar altijd. Ik ben veel weg om te trainen, sowieso elke zondagochtend. Dat trainen is voor mij een echte uitlaatklep, maar dan heb je het nodig dat je hele gezin het ook leuk vindt en achter je staat.”

Rijstevlaai en een broodje kaas
“Ik ren eigenlijk altijd op een nuchtere maag, dus dat heb ik nu ook gewoon gedaan. Ik begon de dag met twee koppen koffie. Op een gegeven moment kreeg ik trek en nam ik een krentenbol. Wat ik verder heb gegeten? Twee stukken rijstevlaai, één sportreep, chips, pinda’s, peperkoek, pure chocolade… En na de  negentien rondjes had ik echt trek in een broodje kaas” lacht Patrick. Om het tijdens de dag van de race spannend te houden, liep Patrick steeds een ander rondje, op de bonnefooi. “Mijn sporthorloge geeft aan hoever ik van huis ben, dus zo kon ik een beetje inschatten wanneer ik terug moest.” Patrick heeft geen moment gedacht aan stoppen. De laatste drie rondes waren wel zwaar, door wind, kou en een slechte nachtrust. maar de meeste indruk maakte uiteindelijk niet de race zelf, maar alle aandacht. “Mijn sociale media pagina’s zijn letterlijk ontploft. Ik houd er niet van om in de belangstelling te staan, dus dit was echt even wennen. Zelfs mensen op straat herkennen me opeens.” Dit maakte op Patrick meer indruk dan de lange afstand, want dat is hij inmiddels wel gewend.

'Patrick geniet van dit soort gekke dingen, van bizarre uitdagingen'

De grootste uitdaging is mentaal
“In 2014 ben ik begonnen met hardlopen. Dat is nog niet eens zo heel lang geleden. Ik werd door een collega uitgedaagd om mee te doen met de Venloop, een wedstrijd van tien kilometer. Ik ben begonnen met trainen op mijn tennisschoenen. Vanaf die tien kilometer in Venlo is het begonnen. Ik ging verder met de halve marathon, een hele..” Bij de Grensrunners kwam Patrick in aanraken met trailrunning, off-road hardlopen door de natuur, over smalle paadjes en natuurlijke hindernissen zoals heuvels, bergen, rotsen en beekjes. Zijn eerste trailwedstrijd liep hij in 2018. “Deze zal ik nooit vergeten. Ik liep tweeënvijftig kilometer door de stromende regen. En dan ga je van tweeënvijftig naar vijfenzeventig, en van vijfenzeventig naar honderd. In Spa liep ik mijn eerste ultramarathon van meer dan honderd kilometer. Dat was in juni 2019.” “Zo’n race is echt mentaal” geeft Patrick aan. “Je moet door blijven gaan.” Dat Patrick enorm veel doorzettingsvermogen heeft, blijkt ook uit zijn deelname aan de trappenmarathon in Landgraaf. Een marathon waarbij je steeds weer een 508 treden tellende trap op moet. “Daar kom  je jezelf echt tegen. Tijdens deze marathon denk ik zelfs meermaals om uit te stappen”  zegt Patrick. Toch werd hij twee keer tweede. Met een aantal regionale evenementen doet hij elk jaar mee. “Deze regionale wedstrijden zijn heel toegankelijk, je kunt al vanaf vijf kilometer beginnen. En de saamhorigheid die je er vindt is super mooi.”

3632

Hoe gekker, hoe beter
Patrick geniet van dit soort gekke dingen, van bizarre uitdagingen. Een ‘gewone’ tien kilometer op de weg is niks voor hem. “Je kunt jezelf wel uitdagen om een snellere tijd neer te zetten, maar er zijn zo veel snellere jongens dan ik” zegt Patrick. “Juist dat mentale stuk vind ik mooi. En ik ben zeker niet de enige. Welke gekken beginnen er aan zoiets? denk ik wel eens. Aan de start van zo’n ultramarathon staan dan toch weer veel van diezelfde gekken als ik.” Een droom van Patrick is om ooit de UTMB te lopen, de Ultra Trail du Mont Blanc. Voor veel trailrunners de ultieme race, maar ook een van de moeilijkste races, met een parcours van zo’n 171 kilometer en zo’n tienduizend hoogtemeters. Er zijn verschillende afstanden, maar Patrick wil, uiteraard,  aan de langste deelnemen. Met zijn passie voor trails komt Patrick op de mooiste plekken. “In Spa rende ik bijvoorbeeld kilometers lang langs schitterende beekjes. De wedstrijd waar we in een prachtig kasteel startten en finishten zal ik ook niet snel meer vergeten.” Maar ook in en rond zijn eigen gemeente Beesel is Patrick het hardlopen nog lang niet zat. “Je kunt hier, zeker langs de grens, schitterend lopen. Dat blijft elke keer weer leuk! En die UTMB, dat gaat er zeker een keer van komen.”

Na het lezen van dit verhaal ook zin om (meer) te gaan hardlopen en dat gevoel van saamhorigheid te ervaren? Doe een keer mee met een training van de Grensrunners of neem contact op via contact@grensrunners.nl!

Tekstbron: Nienke Vennik
Fotobron: Patrick Selder (DigiVaria Fotografie)

8 April 2021 (Bron: PuikLokaal)

#Sport, #Reuver, #Rennen,